Χωρίς αυτήν τελικά, φτάσαμε σήμερα, εκτός των άλλων, και σε έναν καλλιτεχνικό κόσμο που δεν απέχει πλέον καθόλου από ένα βιτσιόζικο ξέφραγο πορνίο. Σε ένα ελεεινό χορό σεξουαλικών παθών, όπου τα θύματα -αγόρια και κορίτσια- επί χρόνια, εξαγοράζονταν, βιάζονταν αναγκαστικά, ή φοβόντουσαν να μιλήσουν και να ξεσκεπάσουν τους τερατώδεις θύτες τους. Τέρατα αδίστακτα, βιτσιόζικα άρρωστα και αδιάντροπα τόσο, που κατάντησαν τον κόσμο τους, αντί λαμπερής πνευματικής ηγεσίας και προσφοράς όπως απαιτεί ο ρόλος τους, έναν αξιοθρήνητο αηδιαστικό απερίγραπτο βούρκο!....
Μην εκπλαγείτε δε αν σε λίγο κάποιοι φροντίσουν να σκεπάσουν τον σε κορύφωση σήμερα αποκαλυπτικό θόρυβο, και αν ακόμα και πολιτικοι ή εισαγγελείς συνεχίσουν την... ανεξήγητη απροθυμία και απραξία τους...
Πάντως -θυμηθείτε το αυτό- φυλακή δεν φαίνεται να πηγαίνει στο τέλος κανένας.
Λήθη, πόσα έχεις ως τώρα χωρέσει.....
Κώστας Χατζιδάκης, συγγραφέας δημοσιογράφος
για έναν καλύτερο κόσμο που τόσο... αργεί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου