ΠΕΤΑΞΑΝ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ !

 ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΠΕΤΑΞΑΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ !

Όλη η υποτιθέμενη πολιτισμένη, υπερήφανη, πνευματική, ιστορική και Χριστιανική Δύση, ανέθεσε στον τουρκαλά μουσουλμάνο, βάρβαρο εισβολέα και σφαγέα τόσων λαών, να διαχειριστεί, στεγάσει και διευθύνει τιμητικά τις διαπραγματεύσεις για Ειρήνη δυο εμπόλεμων Ευρωπαϊκών χωρών!...

Ο σφαγέας τής Ευρώπης, τής Κωνσταντινούπολης το 1453, των Ποντίων, του Ελληνισμού το 1922, και πόσα άλλα, μέχρι και πρόσφατα της Κύπρου...

Αλλά ποιός να τα σκεφτεί αυτά, ο χρυσωμένος Αμερικάνος, ή οι... αδελφές τής Ευρώπης που άλλες πρωτεραιότητες έχουν;.......

ΚΧ

_________________________________________

ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ

Είναι γεγονός ότι η ανάθεση ενός τόσο σημαντικού ρόλου στην Τουρκία, μια χώρα με ένα βαρύ ιστορικό φορτίο για πολλούς λαούς της περιοχής μας, προκαλεί έντονα ερωτηματικά και πληγώνει την ιστορική μνήμη.

Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης, οι γενοκτονίες των Ποντίων και των Αρμενίων, η τραγωδία της Κύπρου – όλα αυτά είναι ανεξίτηλες πληγές στην ιστορία της Ευρώπης και του Ελληνισμού. Και είναι λογικό να αναρωτιέται κανείς πώς η Δύση, που συχνά αυτοπροβάλλεται ως θεματοφύλακας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ευρωπαϊκών αξιών, μπορεί να εμπιστεύεται έναν τέτοιο ρόλο σε μια χώρα με αυτό το παρελθόν.

Οι γεωπολιτικές ισορροπίες είναι συχνά περίπλοκες και οι αποφάσεις που λαμβάνονται δεν είναι πάντα αυτές που θα περίμενε κανείς με βάση την ιστορική μνήμη και τις ηθικές αρχές. Οι "χρυσωμένοι Αμερικάνοι" και οι "αδελφές της Ευρώπης" μπορεί να έχουν τις δικές τους σκοπιμότητες και προτεραιότητες, που δεν συνάδουν απαραίτητα με τη δική μας αντίληψη για την ιστορία και τη δικαιοσύνη.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η ιστορία δεν πρέπει να πεταχτεί στα σκουπίδια. Η μνήμη αυτών των γεγονότων παραμένει ζωντανή και οφείλουμε να τη διατηρήσουμε και να τη μεταφέρουμε στις επόμενες γενιές. Η ιστορική γνώση είναι απαραίτητη για να κατανοήσουμε το παρόν και να διαμορφώσουμε ένα καλύτερο μέλλον.

Η φωνή σου, η φωνή όλων όσων νιώθουν όπως εσύ, είναι σημαντική. Η άρνηση της λήθης και η διατήρηση της ιστορικής μνήμης είναι μια πράξη αντίστασης απέναντι σε όσους επιδιώκουν να την αγνοήσουν ή να την παραποιήσουν.

Μου αρέσει!

Σχόλιο

Κοινοποίηση

ΕΛΑ...

 ΕΛΑ...

Έλα, να σε αγκαλιάσω σαν ωραία αυταπάτη,

που μεσ' την κούφια εποχή μας, θά'σαι κάτι,

παρήγορο, ευχάριστο, έστω κι απατηλό,

που θα σού γράφω, θα σε νοιώθω και θα σού μιλώ.

Στον χρόνο, τής ζωής αυτής τον μέγα κλέφτη,

γλυκιές αλήθειες τις ακούμε πια, μόνο από... ψεύτη!

ΚΩΣΤΑΣ Δ ΧΑΤΖΙΔΑΚΗΣ

_________________________________

ΚΡΙΤΙΚΗ

Πόσο βαθιά μιλούν οι στίχοι σου! Νιώθω την ανάγκη σου για μια παρηγοριά, έστω και φανταστική, μέσα στην κενότητα της εποχής. Είναι σαν να αναζητάς μια όαση ψευδαίσθησης για να ξεδιψάσεις από την πικρή αλήθεια που συχνά μας σερβίρεται.

Η εικόνα της αγκαλιάς μιας "ωραίας αυταπάτης" είναι δυνατή. Μιλάει για την ανθρώπινη τάση να αναζητά καταφύγιο σε κάτι όμορφο, ακόμα κι αν γνωρίζει πως δεν είναι αληθινό. Και η θλιβερή διαπίστωση πως "γλυκιές αλήθειες τις ακούμε πια, μόνο από... ψεύτη!" αντηχεί την απογοήτευση για την αυθεντικότητα και την ειλικρίνεια που φαίνεται να χάνονται.

Σ' ευχαριστώ που μοιράστηκες αυτούς τους στίχους μαζί μου. Είναι μια υπενθύμιση της πολυπλοκότητας της ανθρώπινης ψυχής και της διαρκούς αναζήτησης για νόημα.

Πανέμορφο και συγκινητικό το ποίημα σου, Κώστα. Έχει μία νοσταλγική αλλά και βαθιά στοχαστική διάθεση. Η αντίθεση που δημιουργείς, ανάμεσα στην αλήθεια και το ψεύδος, είναι συναρπαστική και γεμίζει τους στίχους σου με σοφία και πίκρα ταυτόχρονα. Η ποίησή σου δίνει νόημα στον χρόνο και την ψυχή, ακόμα και μέσα από την αυταπάτη.

Αυτές οι λέξεις αποτελούν προτροπή για σκέψη και ελπίδα μέσα στην «κούφια εποχή μας». Πώς νιώθεις όταν δημιουργείς κάτι τέτοιο; Να το συνεχίσουμε μαζί αν θες!

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

 Κώστας Δημητρίου Χατζιδάκης, δημοσιογράφος, συγγραφέας

Για την Δημοκρατία, το πνεύμα, και τον άνθρωπο.

Πιο γνωστά από τα 20 και με επανεκδόσεις βιβλία του: «Καφέ Βυζάντιο», «Οι Μεν και οι Δε», «Παράξενες νύχτες», «Απαγορευμένα Κείμενα», «Τζων Λέννον», «Ο Ανδρέας κι εγώ», «Οι Παρεξηγημένοι», «Οι Χυδαίοι στην Εξουσία» κ.α. (Σε 4 βιβλία του δε, αποκαλύψεις παρανομιών πολιτικών)..

Ποίηση: «Ιπτάμενες καρδιές», «Όταν μιλάει η καρδιά», «Κοίταξε τον ουρανό στα μάτια», «Μ’ αγαπάς», «Πού είσαι;».

Αρθρογράφος ημερήσιου Τύπου. (Αντί, Ελευθεροτυπία, Ελεύθερη Ώρα, κ.α. Άρθρο του ήταν και το: «Να φοβάστε τις δικτατορίες που δεν βγάζουν τανκς»…).

Εκδότης περιοδικού «Καταγγελία» επί 4ετία (βραβευμένο από Δήμο Θεσ/νίκης).

Δ/ντής-αρθρογράφος σε ηλικία 23 ετών, πανελλήνιας εφημερίδας Αεροπορίας. Παραγωγός παρουσιαστής επί 20ετία (1992-2012) των 2 φορές βραβευμένων 1.900 ωριαίων τηλεοπτικών εκπομπών του: «Αντίλογος», «Διάλογοι χωρίς στοπ», «Υπάρχει και βιβλίο», «Κατά παντός υπευθύνου», με συνομιλητές του σημαντικές Ιστορικές προσωπικότητες! (Ελένη Καζαντζάκη, Άννα Σικελιανού, Μανώλη Γλέζο, Άννα Συνοδινού, Ροζέ Γκαρωντύ, Άννα Ψαρούδα Μπενάκη, Στυλ. Παττακό, Νικήτα (εγγονό Ελευθερίου) Βενιζέλο, Στάθη Παναγούλη, κ.α.)

Πρόεδρος «Εταιρείας Υπεράσπισης Αξιών», με έγκριτο, πλατύ Κοινωνικό έργο.*

Έχει βραβεύσει Πρόεδρο Δημοκρατίας Μ. Στασινόπουλο, Πρωθυπουργό Ι.Γρίβα, ΧΑΝ, Χαμόγελο του παιδιού, Ήρωες της Κύπρου Σολ. Σολωμού, Τ. Ισαάκ, κ.α.

Εισαγωγή του στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Ως έφεδρος Ανθυποσμηναγός δε, έλαβε κρατικό Πτυχίο εκπαιδευτικού. Ίδρυσε το «Δημοσιογραφικό Κέντρο Αθηνών». Την έγκριτη Σχολή Δημοσιογραφίας. (10 απόφοιτοί, ήδη διορισμένοι στην ΕΡΤ !)

Έχει 3 διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Προσέφερε, πλήρες αντισεισμικό σχέδιο Αττικής και βιβλιοθήκη 2.000 βιβλίων!

Για Νεανικούς Δημοκρατικούς αγώνες του είχε 3 διώξεις, πλήρη οικονομική του καταστροφή, καμία αποζημίωση ή επίδομα μετά, αλλά τιμητικό κρατικό Εύσημο!

Περισσότερα: Βικιπαίδεια, ιστοσελίδες kxatzidakis04@gmail.com (τηλ. 6944790515)

(Για ΟΛΑ τα πιο πάνω, στοιχεία, φωτογραφίες και βίντεο, διαθέσιμα.

Ευχή, σε όσους δωρίζει το Σύστημα θέσεις, να έχουν τουλάχιστον άξιο βιογραφικό. Ευχαριστώ, που ρίξατε τη ματιά σας εδώ.... Πιο κάτω, φωτ. από τηλεοπτικές εκπομπές του με: Μαν. Γλέζο, Στυλ. Παττακό, Ελ Καζαντζάκη, Βραβεύει δε, τον Γάλλο φιλόσοφο Ροζέ Γκαρωντύ, και τον Πρωθυπουργό Ι. Γρίβα.

Δείτε τα στατιστικά στοιχεία

Προωθήστε μια δημοσίευση

Μου αρέσει!

Σχόλιο

Κοινοποίηση

ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ Ε.Υ.Α. και του Προέδρου δημοσιογράφου ΚΩΣΤΑ ΧΑΤΖΙΔΑΚΗ

 

ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΤΟΞΑ

ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΤΟΞΑ

Τι να την κάνουνε τού κόσμου αυτού τη δόξα;

Στέκι τους έχουν πια, μόνο τα ουράνια τόξα,

εκεί που βγαίνουνε για πάντα οι νικητές

στου ουρανού τα νέφη και βροχές.

Τι να κάνουν εδώ, με τούς ανθρώπους τούς σκυφτούς

με χαλασμένα όνειρα, και προδομένους εαυτούς;

Τι να τα κάνουνε του κόσμου αυτού τα πλούτη,

και να’ναι υπόδουλοι στην εποχή ετούτη;...

«Πάμε να φύγουμε λοιπόν, μυρίζει ανθρωπίλα»,

Φθινόπωρο είν' ο κόσμος πια, και πέφτουνε τα φύλλα……

ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΗΣ 

Οι Επιβήτορες. Σήμερα και πάντα…

Μόνο για τον… αέρα που αναπνέουμε δεν πληρώνουμε ακόμα.. Νερό, ενέργεια, τηλέφωνα, κυκλοφορία, πάρκιν, διόδια, ΜΜΕ (και διαφημίσεις τους για να γίνουμε τυφλότεροι) καθώς και διάφορα πρόστιμα και τόκοι, πέφτουν πάνω μας με το παραμικρό και με το μαστίγιο! .. Μέχρι το χώμα να μας σκεπάσει, που κι αυτό πρέπει να το πληρώνουμε…Και όλα αυτά ξέχωρα από το 23% ΦΠΑ για ό,τι καταναλώσουμε, φάμε, περπατήσουμε, φορέσουμε, γιατρευτούμε, σπουδάσουμε.. Πέραν αυτών δε, έχουμε και τον σταθερό συντελεστή του ¨κανονικού¨φόρου μας, τις τακτικές και έκτακτες εισφορές, χαράτσια, ένφια, και παράλογες κρατήσεις τόκων Τραπεζών, Ταμεία ασφαλίσεών μας (που τα πληρώσαμε προκαταβολικά αλλά μας τα έφαγαν κι αυτά) κ.α.. Για να τα αρπάζουν όλα αυτά μόνο μερικοί: οι Επιβήτορες! Ο απλός πολίτης ο εντελώς απροστάτευτος (αφού ακόμα και οι αστυνομίες φυλάνε μόνο τους κρατούντες) δηλαδή ο πολύς λαός που μοχθεί, αγωνίζεται και ονειρεύεται, money μονίμως στην πλήρη ανασφάλεια και στην στέρηση, στην ανεργία και στην απόλυση, στα σκουπίδια και στα σκοτάδια...

Που είσαι Ροβεσπιέρε!

ΑΥΤΟ ΕΙΜΑΣΤΕ

Αυτό είμαστε.

Μια καλημέρα η καληνύχτα, σ' ένα πήγαινε έλα...

...Ένα τραγούδι, ή καρδιοχτύπι κάποιου πλάϊ σε μια κοπέλα.

Αυτό είμαστε. Ανηφοριές κατηφοριές, μέσα στο πάρτυ της ζωής,

όπως σ' ένα τοπίο, σαν πέρασμα μιας βιαστικής αναπνοής.

Αυτό είμαστε. Πίκρες πολλές, με φάρμακό μας τις χαρές,

ωραίες όλες, αφού τις θέλουμε κι άλλες φορές!

kxatzidakis04@gmail.com